Περί blogoσφαιρας

Διαβάζει κανείς στο διαδίκτυο, ενημερώνεται για πολλά θέματα. Ιδιαίτερα ένας blogger έχει ένα λόγο παραπάνω, διότι πρέπει να εμπλουτίζει την ιστοσελίδα του, να έχει άποψη σοβαρή και τεκμηριωμένη, τουλάχιστον για τα θέματα με τα οποία ασχολείται.
Εμένα με ενδιαφέρει κυρίως η κοινωνική και πολιτικοοικονομική ενημέρωση και όλα τα άρθρα μου περιστρέφονται γύρω από τέτοια ζητήματα. Διαβάζω αρκετά άρθρα καθημερινώς από πολλές εφημερίδες του διαδικτύου φιλοκυβερνητικές και μη και προσπαθώ να ενημερώνομαι σφαιρικά.
Παρακολουθώ έγκυρους, έγκαιρους και γνωστούς παλιούς και μη δημοσιογράφους, παράλληλα παρακολουθώ γύρω στη μισή ώρα τηλεόραση για περισσότερη αμεσότητα.
Επιπροσθέτως είμαι στην ιστοσελίδα μου συνδεδεμένος με μερικούς bloggers που έχω επιλέξει και διαβάζω τις θέσεις και τις ερμηνείες τους.
Βεβαίως καμιά φορά σερφάροντας πέφτουν στην αντίληψή μου πολλά ιστολόγια με τα οποία γελάω ή αηδιάζω.
Υπάρχει βεβαίως και αυτή η κατηγορία, η οποία ανακάλυψε μέσα από το διαδίκτυο ότι έχει τη δυνατότητα να γράψει και να εκθέσει γνώμες. Αλλά ποιές γνώμες;O τρόπος-ύφος με το οποίο γράφει είναι εντελώς ξενέρωτος. Γράφουν και νομίζουν ότι ασκούν επιρροή στις μάζες, έχουν την αίσθηση ότι είναι μεγαλοεκδότες εφημερίδας ή ιδιοκτήτες μεγάλου αθηναικού τηλεοπτικού καναλιού.
Πέρα από τη χυδαιότητα που εκπέμπουν, που σε κάνει να ξεράσεις και τις ασυναρτησίες που πασάρουν και που μόνο αυτοί μπορούν να δομήσουν, το περιεχόμενο είναι κενό και δεν προσφέρει στον αναγνώστη τίποτα. Προκύπτουν διαδικτυακά σκουπίδια από μυαλά χωρίς λογική. Από μυαλά, τα οποία αισθάνονται ότι απέκτησαν δύναμη και μπορούν να κρίνουν, να επικρίνουν, να κατακρίνουν την κοινωνία, το στενό περίγυρό τους. Το κυριότερο είναι ότι δεν διώκονται ποινικώς για αυτές τις ανακρίβειες και τα ψεύδη που εξαπολύουν, διότι πρώτον το διαδίκτυο είναι αχανές, δεύτερο οι ασήμαντοι αυτοί bloggers είναι πολύ ασήμαντοι και μικροί για να τους δώσει κανείς σημασία και τρίτον ένας ουσιαστικός λόγος είναι ότι σύμφωνα με την υπ'αριθμ 44/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης κρίθηκε ότι τα ιστολόγια δεν υπάγονται στην έννοια του ηλεκτρονικού τύπου. Οπότε μπορεί κανείς να γράψει ότι θέλει, με οποιοδήποτε αποδέκτη. Δεν είναι τυχαίο που οι bloggers αποκαλούνται ''δημοσιογράφοι με πυτζάμες''.
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι προς το παρόν τα ιστολόγια δεν έχουν μεγάλη επιρροή στις μάζες. Για παράδειγμα στην περίοδο των εκλογών αλλά και σε άλλες ημερομηνίες-σταθμούς της κοινωνικής πολιτικοοικονομικής και πολιτιστικής ζωής, δεν έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό αυτά που γράφονται από τους bloggers εκτός και αν υπάρχουν από πίσω μεγάλα αθηναικά τηλεοπτικά κανάλια ή ο αθηναικός τύπος.
Η τηλεόραση κατέχει τα πρωτεία στον επηρεασμό και στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και μάλιστα με τεράστια διαφορά. Ανέφερα όπως και πριν τη φράση ''προς το παρόν'' διότι το διαδίκτυο χρόνο με το χρόνο κερδίζει έδαφος και δύναμη. Πιστεύω ότι το εγγύς μέλλον ανήκει στους bloggers αλλά τώρα δεν είναι τόσο υπολογίσιμοι.
Η δυνατότητα όμως που δίνεται στον κάθε πολίτη να εκφραστεί ελεύθερα μέσα από το διαδίκτυο και να εκτεθεί στο όποιο κοινό τον περιβάλει είναι αναμφισβήτητα αξιοσημείωτη. Κάνει αν θέλετε πιο άμεση τη δημοκρατία μας.
Εξαιρώντας αυτούς τους κενούς περιεχομένου, τους μισαλόδοξους, τους φανατικούς, τους ακραίους εθνικιστές, τους κόλακες, τους λασπολόγους της μικροπολιτικής, τους συκοφάντες, τους ψεύτες, τους απόλυτους και αδιάλλακτους, τους καιροσκόπους, τους εχθρούς της δημοκρατίας και γενικότερα όλους αυτούς που κάνουν κακό στην κοινωνία και την Πολιτεία με τα γραφόμενά τους, σέβομαι κάποιον ο οποίος γράφει και μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί ορισμένα πράγματα, να τα εκθέσει και να τα μοιραστεί με κάποιους άλλους. Τον σέβομαι αν και ενδέχεται να διαφωνήσω με κάποια θέση του.
Το να γράφει κανείς είναι απόλυτα υγιές, είναι μια εξωτερίκευση αναγκαία για κάθε άτομο, όπως ο χορός, το θέατρο και το τραγούδι. Καθρεφτίζει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα, τον εσωτερικό κόσμο. Κυρίως στη σημερινή εποχή της αλλοτρίωσης είναι μια σημαντική διέξοδος. Μας φέρνει πιο κοντά.

Τέλος πάντων στη blogoσφαιρα βλέπεις πολλά, ιδιαίτερα εκπλήσσομαι όταν τυχαίνει να διαβάσω κάτι από κάποιον γνωστό, το οποίο τελικά το αποδοκιμάζω είτε ως περιεχόμενο είτε ως τρόπο-ύφος γραψίματος είτε ως λεξιλόγιο είτε ως συντακτικό.

Υπομονή, συγκρατείστε αυτά που θέλετε και προσπεράστε τα περιττά με ταχύτητα, αυτή είναι η ουσία!