Οι εκλογές έγιναν, η τελευταία δημοσκόπηση της κάλπης τελείωσε. Τα πολιτικά συμπεράσματα που προέκυψαν πολλά. Οι ερμηνείες για κάθε πολιτικό κόμμα πολλές. Οι γνώμες και οι απόψεις των πολιτικών αναλυτών, αλλά και των απλών πολιτών ποικίλουν και διαφέρουν.
Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι των ευρωεκλογών είναι ένα θέμα που επιδέχεται συζήτησης, έρευνας και διεξοδικής, λεπτομερειακής ανίχνευσης, με συμβουλάτορα βέβαια το παρελθόν και την ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων καθώς και των ειδικών και συγκεκριμένων συνθηκών που διαμορφώθηκαν το τελευταίο εννιάμηνο στη χώρα μας.
Κατά την άποψή μου επιδιώκοντας να αφουγκραστώ τον παλμό της κοινωνίας και να τοποθετηθώ όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και πειστικά, το μήνυμα που εξάρεται από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι ότι ο μεγάλος χαμένος είναι η δημοκρατία και η κοινωνία γενικότερα.
Η αποχή ήρθε και στη χώρα μας ως απόρροια της ευρωπαικής πολιτικής μόδας. Ήταν μια αντίδραση του εκλογικού σώματος ηθελημένη, συνειδητή. Ήταν μια αντίδραση διαμαρτυρίας για τις πολιτικές που προωθούνται και εφαρμόζονται.
Για μένα η κίνηση αυτή των ψηφοφόρων δεν ήταν σωστή. Μπορεί να θες να εκδικηθείς και να εκφράσεις την αντίθεσή σου για το κόμμα που υποστήριξες, αλλά όχι με αυτό τον τρόπο.Τιμώρησε το κόμμα σου ψηφίζοντας κάποιο άλλο, μην τιμωρείς όμως και το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι λάθος η οργή των πολιτών να μετατρέπει σε θύμα και την ελληνική δημοκρατία. Είναι λάθος να λεγεται ότι επειδή οι Ευρωπαίοι πράττουν το ίδιο, πρέπει κι εμείς να τους ακολουθήσουμε.
Οφείλουμε να υιοθετούμε μόνο τα καλά και τα πλεονεκτήματά τους και τις τυχόν αδυναμίες και τα ελαττώματά τους να τα αφήνουμε στην άκρη. Επιτέλους η Ελλάδα πρέπει να διαφέρει κάπου από την Ευρώπη προβάλλοντας έτσι την ιδιαιτερότητα και το πνεύμα της.
Η αποχή στις ευρωεκλογές μου θυμίζει το κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες. Δίκαια τα αιτήματά τους, αλλά ο τρόπος διεκδίκησής τους λανθασμένος, με θύματα τους απλούς πολίτες.
Η αποχή είναι πέρα για πέρα λάθος και υπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, οι οποίοι αναλώθηκαν για μια ακόμα φορά στην κομματική αντιπαράθεση, σε κοκορομαχίες και στο μονότονο, στείρο πολιτικό λόγο.
Υπεύθυνα είναι και τα ΜΜΕ. Συνέπραξαν κι αυτά στην πόλωση και στην όξυνση του πολιτικού κλίματος αφήνοντας τον κόσμο στην άγνοια και το σκοτάδι και ακόμα χειρότερα αποπροσανατολίζοντάς τον. Συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην αδιαφορία, η οποία εκδηλώθηκε με την αποχή.
Να σχολιάσω τώρα το ψητό. Αυτό που σχεδόν όλοι ως Ελληναράδες θα συζητήσουμε στα καφενεία, στις πλατείες, στις παραλίες και γενικότερα σε όλους τους δημόσιους χώρους. Δεν είναι άλλο φυσικά από το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης. Το βράδυ της 7ης Ιουνίου του 2009 βρήκε την Ιπποκράτους και το ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζει. Ο ενθουσιασμός των κορυφαίων στελεχών του κόμματος ήταν περα για πέρα έκδηλος. Η χαρά τους ήταν απερίγραπτη, αφού κατάφεραν μετά από τόσα χρόνια να προηγηθούν. Αν κοιτάξει όμως κανείς στο βάθος, θα διακρίνει ένα φόβο, μια ανασφάλεια για το αν η νίκη αυτή του ΠΑΣΟΚ ήταν ουσιαστική και καθαρή. Για το αν θα υπάρξει συνέχεια. Για το αν θα επαληθευτούν τα αποτελέσματα αυτά στις βουλευτικές. Θα χαρακτήριζα αυτό τον ενθουσιασμό μετανιωμένα έκδηλο, μετανιωμένα φανερό σε πολλές περιπτώσεις.
Μόλις μετά βιας τα πρωτοκλασάτα στελέχη δήλωναν ότι υπάρχει ρεύμα νίκης, συγκλίνουσα τάση υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Υπογραμμίζω το ''μόλις μετά βιας'', διότι στα εσώψυχά τους δεν το πιστεύουν. Το ΠΑΣΟΚ είναι αλήθεια ότι παρουσίασε κατά 4 μονάδες και κάτι μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά το θέμα είναι πως προέκυψε. Προσωπική μου θέση είναι ότι δε νίκησε το ΠΑΣΟΚ, απλώς αυτοκτόνησε πολιτικά η Νέα Δημοκρατία. Η νίκη αυτή δεν ήταν νίκη με το σπαθί, αλλά πύρρειος νίκη. Νίκη με δεκανίκια. Αυτό ακριβώς φοβίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν επιπροσθέτως αναλογιστούμε ότι με 9 μονάδες μπροστά στις προηγούμενες ευρωεκλογές η ΝΔ έχασε τις βουλευτικές, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι εύκολα ανατρέψιμο. Βιάστηκε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίσει, βαθιά μέσα του γνωρίζει ότι έχει εκπληκτικά δύσκολο δρόμο να ακολουθήσει για να προπορευτεί πραγματικά, επιπλέον γνωρίζει ότι άλλος κρατάει την κουτάλα και θα τη χρησιμοποιήσει προς όφελός του.
Να πάμε τώρα στη ΝΔ.
Η ΝΔ από την αρχή βασίστηκε στον σιωπηλό τόνο. Από την αρχή έδειξε σημάδια ρεαλισμού της κατάστασης. Το χαστούκι που έφαγε από τους ψηφοφόρους της το αντιμετώπισε με σεβασμό και παρατάχτηκε με παρρησία στο γεγονός της κάλπης και στο ηχηρό μήνυμα που έλαβε από αυτή. Αντελήφθη εξ'αρχής ότι κάτι δεν πήγε καλά και δεσμεύτηκε μέσω των ηγετικών της στελεχών ότι θα κοιτάξει με άλλη ματιά τον κόσμο της προσαρμόζοντας τις πολιτικές της.
Δεν παρατήρησα καμία τάση εσωστρέφειας, κάτι το οποίο θα ήταν κατασροφικό για τη μεγάλη δεξιά παράταξη. Το μήνυμα που ελήφθη ήταν ξεκάθαρο, αναμενόμενο και αυτό βοήθησε στην πολιτική αντίδραση να παρουσιαστεί ίδια από όλο το γαλάζιο στρατόπεδο. Βεβαίως είναι ακόμα πολύνωρίς, αλλά μόνο ένα αρρωστημένο πολιτικά μυαλό, θα όξυνε τη δυσχερή θέση του κυβερνώντος κόμματος και θα υπονόμευε το δεξιό κάστρο.
Μόνο μια καθαρή και συντριπτική νίκη του ΠΑΣΟΚ με τουλάχιστον 6 μονάδες διαφορά θα επέτρεπε και θα προέτρεπε κάτι τέτοιο.
Ο πρωθυπουργός παρέμεινε πολιτικά πανίσχυρος, ονεοδημοκρατικός κόσμος τον αποδοκίμασε, τον προειδοποίησε όμως σε καμία περίπτωση δεν τον πρόδωσε.
Το μήνυμα ήταν ''είμαστε μαζί σου, βοήθησέ μας, πάρε αποφάσεις για μας, σταμάτα να ξεζουμίζεις τους μισθωτούς και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με νέους φόρους, αντιμετώπισε τη φοροδιαφυγή και τη φοροαπαλλαγή, αλλά κυρίως περιόρισε τη διαφθορά''.
Το μήνυμα της κάλπης αν θέλετε μπορεί να μεταφραστεί και διαφορετικά ''Κώστα Καραμανλή αναγνωρίζουμε την τεράστια προσφορά σου στον τόπο και το τεράστιο έργο σου, προσπάθησε όμως να κάνεις μεγαλύτερες, ουσιαστικότερες και αποτελεσματικότερες τομές στην οικονομία, στο δημόσιο βιο, στην κοινωνία, στην υγεία, στην παιδεία. Εμείς πιστεύουμε σε σένα, θέλουμε όμως να μας προσέξεις περισσότερο. Εμείς οι ασθενέστεροι οικονομικά, οι άνεργοι που έχασαν τη δουλειά τους, οι επιχειρηματίες που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους''.
Τα πολιτικά συμπεράσματα για τα άλλα μικρότερα κόμματα είναι σημαντικά, αλλά δεν θέλω να σε κουράσω άλλο φίλε αναγνώστη και να επεκταθώ.
Η ουσία είναι ότι ο λαός μίλησε δια της απουσίας του, δια της σιωπής του. Η κυβέρνηση ώριμη πολιτικά έλαβε το μήνυμα, διέγνωσε την πολιτική ασθένεια. Δεν μένει παρά να γίνει η χειρουργική επέμβαση για την εξυγίανση των πολιτικοοικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων με τον πλέον υπεύθυνο και πλέον κατάλληλο για πρωθυπουργό, τον ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ.
Ο λαός ελπίζει και περιμένει!
Χαίρεται!
Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου και σας ευχαριστώ για τη διαδικτυακή σας επίσκεψη. Ελπίζω να αποκομίσετε κάτι που θα σας βοηθήσει προσωπικά ακόμα και αν διαφωνείτε με το περιεχόμενο.
Τα καλοπροαίρετα σχόλια σας, έστω και επικριτικά είναι χρήσιμα.
Τα καλοπροαίρετα σχόλια σας, έστω και επικριτικά είναι χρήσιμα.
Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ελα τωρα που εχει κανει τεραστιο εργο ο Καραμανλης ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε! Σοβαρεψου. Ο κουραδας ειναι επικοινωνιακος, αλλα μετα απο τοσα χρονια ΑΠΡΑΞΙΑΣ και απαξιωσης δεν πειθει πια. Ειναι πολυ λιγος. Πορευτηκε με λαβαρο την παταξη της διαφθορας. Τελικα τί εκανε? Αυτο σκεψου μονο κυριε συντακτη......ΠΑΣΟΚ ΡΕ ΜΟΥΤΡΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζο Κουας....
ΑπάντησηΔιαγραφήAγαπητέ μου εσένα μπορεί να μη σε πείθει το έργο του Καραμανλή εμένα όμως αν το συγκρίνω με το έργο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πείθει, είναι απλά καλύτερη η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ και ο Σημίτης είναι πολύ λιγότερος, ενώ ο Γιωργάκης είναι ανύπαρκτος
ΑπάντησηΔιαγραφή