Κάτι ξέρανε τελικά οι Οικολόγοι Πράσινοι και δεν προσχώρησαν στον κυβερνητικό σχηματισμό καταλαμβάνοντας υπουργείο. ''Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας''. Κινηθήκανε σοφά και απέκλεισαν κάτι τέτοιο από νωρίς.
Δύσκολα τα πράγματα, να ξεκινήσουμε από τα stage που έγινε τόσος θόρυβος. Λογικό ήταν να προκληθεί ντόρος αφού 24000 παιδιά βρέθηκαν στο δρόμο εν μια νυχτί. Δεν μπορώ να κατανοήσω αγαπητοί μου που είναι η προστασία του πολίτη που ευαγγελιζόταν και υποσχόταν προεκλογικά ο ΓΑΠ. Πράγματι οι απασχολούμενοι στα stage βρίσκονταν σε ομηρεία κανείς δεν αντιλέγει σε αυτό αφού δεν ήταν μόνιμοι, είναι αλήθεια ότι κάθε κόμμα εξουσίας έβαζε και προωθούσε τα δικά του παιδιά στα προγράμματα αυτά.
Όμως δεν ξηλώνεται ένας θεσμός κατά αυτό τον τρόπο, δε πετάς 24000 παιδιά στο δρόμο χωρίς προηγουμένως να έχεις καταρτίσει πλάνο για την εξασφάλιση τους ή τουλάχιστον χωρίς να έχεις δώσει περιθώρια χρονικά για να αντιδράσουν οι ίδιοι και να αναζητήσουν θέση στην αγορά εργασίας.
Τα stage ήταν προγράμματα μαθητείας και εργασιακής εμπειρίας, επίσης προσέφεραν μοριοδότηση για μόνιμη θέση στο δημόσιο, βεβαίως χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων και από ΠΑΣΟΚ και από ΝΔ.
Αν δε κάνω λάθος τα έφερε το ΠΑΣΟΚ το 1998-1999 και το ΠΑΣΟΚ τα καταργεί.
Εδώ γελάμε διότι σκέφτομαι τη λαική ρήση: ''Γάτος γ... και γάτος σκούζει''.
Πάμε στην πλήρωση θέσεων Γενικών και Ειδικών Γραμματέων σε υπουργεία και περιφέρειες. Καλή η προσπάθεια αλλά πρεμποδίζεται και φρενάρει-θολώνει στο βαθύ ΠΑΣΟΚ, όπως λέει ο λαός ''καλή η παρέα σας αλλά βρωμάνε τα πόδια σας''.
Αν ενημερωθεί κανείς για αυτή την υπόθεση θα εστιαστεί και θα συμπεράνει. Το βαθύ ΠΑΣΟΚ αγαπητοί μου είναι εδώ ενωμένο, δυνατό.
Το αναμφισβήτητο είναι η αδικαιολόγητη καθυστέρηση να προχωρήσει η διαδικασία. Μάλλον ψάχνουν τα χιλιάδες βιογραφικά σημειώματα που έχουν αποσταλεί και μάλλον θα καταλήξουν ξεχασμένα σε κάποια ερμάρια των υπηρεσιών.
Μη γελιέστε αγαπητοί μου η επιλογή των συγκεκριμένων προσώπων έχει ήδη γίνει με κομματικά κριτήρια. Είναι δυνατόν υπουργοί και υφυπουργοί να επικοινωνούν με γενικό γραμματέα του αντιθέτου κόμματος;
Είναι δυνατόν γαλάζιος κομματικός παράγοντας να διοριστεί σε θέση γενικού γραμματέα υπουργείου επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, όσα διδακτορικά και προσόντα να έχει. Αστεία πράγματα.
Μιλάμε για δήθεν διαφάνεια και δήθεν αξιοκρατία, επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Καλά η επιβάρυνση του προυπολογισμού του 2009 είναι πασίγνωστη, επίσης η ασυννενοησία του οικονομικού επιτελείου μετά τον κόλαφο του ''Τhe game is over'' των Ευρωπαίων δεν είχε προηγούμενο.
Πάντως εγώ δε αγχώνομαι από δημιουργική λογιστική το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει. Οπότε τα δημοσιονομικά θα βγούνε λάδι. Διαισθάνομαι όμως πολλά φορομπηχτικά μέτρα το 2010 και προβλέπω πολλά παγώματα σε παροχές και αναδιπλώσεις στην προεκλογική υποσχεσιολογία περί κοινωνικού κράτους, πράσινης ανάπτυξης, προστασία του πολίτη κτλ.
Μάλλον για τιμωρία του πολίτη θα μιλάμε σε λίγο. Κακή αρχή έγινε, μου φαίνεται ότι το πρόγραμμα των περίφημων 100 πρώτων ημερών πάει περίπατο καθώς οι 25 πρώτες πέρασαν. Τώρα είναι η ευκαιρία για βαθιές τομές, προβλέπω μπαχαλοκατάσταση.
Χρειάζεται ηγέτης με σιδερένια πυγμή και ατσάλινο-ατσαλάκωτο προφίλ. ΥΠΑΡΧΕΙ;
Ή μήπως σε λίγο τραγουδάμε το ''Αγγέλω μ' κρένει η μάνα σου''.
ΦΟΒΑΜΑΙ...
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009
Κοινωνιολογικές και πολιτικές προσεγγίσεις
Η μετεξέλιξη, επαναπροσαρμογή και επαναπροσδιορισμός ενός συνασπισμένου σωματείου ιδεολογικά και επικοινωνιακά με στόχο την μέγιστη δυνατή επιρροή του στα ευρύτερα λαικά στρώματα είναι επιτακτικά αρκεί βεβαίως να συνοδεύονται πάντα από το ιδεώδες της προσφοράς απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και της εξιδανίκευσης της καθημερινότητας και της ζωής γενικότερα.
Ο απώτατος με άλλα λόγια σκοπός είναι η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Όταν κάνουμε λόγο για καθημερινότητα δεν πρέπει μόνο να εννοούμε την υλιστική πλευρά του όρου. Φυσικά η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, η μείωση της ανεργίας, η οικονομική ευμάρεια, ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος, η εξαφάνιση των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας, (εγκληματικότητα, ναρκωτικά, ασυδοσία, αναρχία, πορνεία, παράνομο εμπόριο, παραβατική συμπεριφορά) δεν συνιστούν αποκλειστικά την έννοια του όρου ποιότητα ζωής. Η ποιότητα ζωής ολοκληρώνεται μέσα από την εφαρμογή των πνευματικών κατευθύνσεων, των ιδεών, των νοοτροπιών και των ρευμάτων επιπροσθέτως.
Ο όρος ευπροσηγορία είναι καθαρά ελληνικός και όπως και η έννοια φιλότιμο, αποτελούν ελληνικές λέξεις όπου είναι αδύνατο να αποτυπωθούν κυριολεκτικώς εννοιολογικά σε κάποια άλλη ξένη γλώσσα. Ο προβληματισμός που τίθεται είναι σε ποιό βαθμό οι παραπάνω όροι υιοθετούνται στην ελληνική κοινωνία. Θα γινόμουνα πιο κατανοητός αν αναφερόμουνα και στην έννοια της αγάπης στο νωρίτερο συλλογισμό μου.
Ο βαθμός εφαρμογής και ύπαρξης των αρχών της ευπροσηγορίας, φιλότιμου, αγάπης σε ένα έθνος εξαρτώνται αποκλειστικά από την ομαλή λειτουργία της Παιδείας. Οι κρατικές δαπάνες στη χώρα μας μειώνονται συνεχώς οπότε η πνευματική ρηχότητα και φτώχεια θεριεύουν και κυριαρχούν στο λαό. Σήμερα η υπερειδίκευση προσδίδει επαγγελματική ανέλιξη και οικονομική δύναμη, η κατοχή κλασικής, χριστιανικής παιδείας υπονομεύεται, δεν πληρώνεται και σνομπάρεται τόσο απο την κοινωνία όσο και από την Πολιτεία.
Η βάση όμως του κοινωνικού, πολιτικού, ιδεολογικού, πολιτιστικού οικοδομήματος είναι η κυκλική μόρφωση, η πνευματική καλλιέργεια, ο ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να κρίνει, να διακρίνει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Ανέκαθεν ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε μηχανισμός, η κάθε οργάνωση, το κάθε συνδικάτο, το κάθε κόμμα, ο κάθε οργανισμός έχουν δύναμη και εκτόπισμα κοινωνικό, πολιτικό, ιδεολογικό, οικονομικό. Η δυναμική αυτή που απορρέει χρειάζεται να κινείται πάνω σε πανανθρώπινες αρχές και ιδέες όπως αυτές που προανέφερα. Οποιαδήποτε απόκλιση ενδέχεται να επιφέρει δυσλειτουργία σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.
Οι αξίες της ειρήνης, της αυτοδιάθεσης, της αλληλεγγύης των λαών για παράδειγμα μόνο με το θεσμό της Παιδείας μπορούν να επιβληθούν και καθιερωθούν.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα ήθελα να τονίσω ότι οι δαπάνες για την Παιδεία θα επιθυμούσα να ήταν 20 και πλέον δις€ στη χώρα μου, να υπερβαίνουν το 5% του ΑΕΠ, είναι πιστεύω ο καλύτερος και ουσιαστικότερος τρόπος για έξοδο από την γενικευμένη κρίση που διανύουμε.
Πιστεύετε ότι η πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς μπορούν να αντιμετωπιστούν με καλύτερο τρόπο;
Έχετε την αίσθηση αγαπητοί αναγνώστες ότι η ισχυρότερη αστυνόμευση και ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους είναι ικανές να επιλύσουν προβλήματα καλύτερα από την οργάνωση της Παιδείας;
Για να σας απαντήσω θα σας παραπέμψω στο σκανδιναβικό μοντέλο. Είναι από πολλούς το πιο επιτυχημένο, ευαγγελίζεται και κάνει πράξη κοινωνίες ολοκληρωμένες, οργανωμένες και σύγχρονες.
Στην Ελλάδα ο ΓΑΠ, μίλησε προεκλογικά για μετατροπή της Ελλάδας σε Δανία του Νότου. Μεγάλη κουβέντα, η οποία για να υλοποιηθεί επιβάλλεται ο Έλληνας να απαλλαγεί από χρόνια σύνδρομα που κουβαλάει από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Μεγάλη κουβέντα διότι για να εξαλειφτούν αυτά τα σύνδρομα θα πρέπει να απαλλαγεί πρώτα από όλα το ίδιο το Κράτος.
Για την επίτευξη του οράματος αυτού απαιτούνται έργα και όχι λόγια, απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας, αντιλήψεων, οπισθοδρομικών καταστάσεων και προπάντων προσπάθεια και διάθεση. Διάθεση και αποφασιστικότητα για μετωπικές συγκρούσεις με κατεστημένα, καπετανάτα. Χρειάζεται το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο, διαρθρωτικές αλλαγές κυρίως στην Παιδεία επαναλαμβάνω.
Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
Πολιτικές αναλύσεις
Υπάρχει ένα σημαντικό ερώτημα και προβληματισμός στους πολιτικούς επιστήμονες και στελέχη των πολιτικών κομμάτων, το οποίο αιωρείται και πλανάται μετέωρο θα έλεγε κανείς ιδίως μετά τις εθνικές εκλογές τις 4ης Οκτωβρίου.
Το ιδεολογικό υπόβαθρο άραγε ενός κόμματος ή η πραγματικότητα και τα χειροπιαστά έργα είναι το κλειδί για την επιτυχία στην πολιτική;
Η άποψή μου είναι και τα δύο. Η ιδεολογία είναι αυτή που θα κατευθύνει την πολιτική γραμμή σε ένα κόμμα, αν θέλετε είναι η πυξίδα του κόμματος. Όταν χαθεί ο προσανατολισμός, χάνεται και το συγκεκριμένο πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο θα κινηθεί ο μηχανισμός. Από εκεί και πέρα έχοντας το σχέδιο έτοιμο δηλ την ιδεολογία, προχωράμε την εφαρμογή της στην πράξη μέσα από τη διακυβέρνηση μιας χώρας.
Όπως σε μια οικοδομή ξεκινάμε φτιάχνοντας πρώτα τη μελέτη των στατικών για ισορροπία και σταθερότητα και μετά συνεχίζουμε τις εργασίες, έτσι και στα κόμματα η ιδεολογία στηρίζει και αποτελεί τον κορμό για τη μετέπειτα πορεία, για τις μετέπειτα ενδεχόμενες συγκρούσεις και τη χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής.
Ερχόμαστε τώρα στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ όπως άλλωστε ονοματίζεται έχει μια δυναμική μέσα από τη σοσιαλιστική του προσέγγιση με το λαό. Ακουμπάει θα έλεγα περισσότερο στο λαό, η ιστορική του αναδρομή το υποδηλώνει αυτό. Στηρίζεται στην πολιτική των παροχών, των διευθετήσεων ατομικών θεμάτων και στην οργανωτικότατη κομματική του δομή. Είναι το κόμμα που έδωσε φωνή σε ξεχασμένες, περιθωριοποιημένες και αν θέλετε παραπεταμένες δυνάμεις του έθνους, οι οποίες αποδυναμωμένες οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά παρέπαιαν για αρκετές δεκαετίες χωρίς πρόσβαση στη δημόσια διοίκηση, στο στρατό και στα πολιτικά δρώμενα.
Η άνοδός του στην εξουσία το '81 ανέδειξε τις δυνάμεις αυτές και αυτό κατά τη γνώμη μου ήταν σωστό για τη δημοκρατία και την ελληνική κοινωνία. Το πρόβλημα είναι όμως ότι στις δυνάμεις αυτές δόθηκε λάθος ρόλος και διαχειρίστηκαν μεγάλη εξουσία χωρίς να είναι έτοιμες αλλά ούτε και ικανές.
Το αποτέλεσμα ήταν να θεριέψουν τα φαινόμενα του λαικισμού, της δημαγωγίας και της αλαζονείας, της εκδικητικότητας και του ρεβανσισμού, φαινόμενα που δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να απαλλαγεί ούτε ακόμα και εν έτει 2009 κατά τη δική μου πάντα προσωπική άποψη.
Επιπλέον ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός ήταν άλλο ένα σημαντικό και αρνητικό αποτέλεσμα της παραπάνω πολιτικής, αλλά και των πελατειακών σχέσεων που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του '80.
Σήμερα εν έτει 2009 παρακολουθούμε ένα ΠΑΣΟΚ να εξαγγέλει στις προγραμματικές του δηλώσεις πολλές παροχές και προνόμια στους εργαζομένους, ανακοινώνει ότι θα μειώσει τη φοροδιαφυγή και θα ενδυναμώσει το κοινωνικό κράτος, όμως αγαπητοί αναγνώστες η απορία μας και το εύλογο ερώτημά μας είναι το δημόσιο χρέος, το έλλειμα, η ανεργία, η συγκράτηση των τιμών, η τόνωση του τουρισμού, η πορεία των εξαγωγών, η οικοδομική δραστηριότητα, τα προγράμμματα ΕΣΠΑ, ΤΕΜΠΜΕ και η εκμετάλευσή τους και πολλά άλλα.
Αν δε αποδώσει καρπούς η πολιτική που ανακοινώθηκε, θα μιλάμε για ανευθυνότητα, για αναξιοπιστία. Θα θυμόμαστε με πικρία και απογοήτευση τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Βεβαίως τα πρώτα κακά δείγματα γραφής έχουν ήδη εντοπιστεί στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής [ενεργειακό, λιμάνια, κατάργηση Υπουργείων], με πρόκληση πολλών και ποικίλων αντιδράσεων. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει δυσάρεστο για να επιτύχει, αν δε γίνει είναι δύσκολο να πείσει τους μελετημένους, τους ψαγμένους και τους σχετικούς με την πολιτική και την οικονομία.
Να πάμε τώρα στη ΝΔ. Το κόμμα αυτό έχει αστικές καταβολές, θα έλεγα ότι η βάση του στηρίζεται στην αστική τάξη. Η πολιτική που ακολουθήθηκε από το '74 και μετά ήταν συνετή και είχε ως γνώμονα τα δημοσιονομικά σε πρώτη προτεραιότητα και μετά το κοινωνικό κράτος. Μπορεί πράγματι οι παροχές στις κοινωνικές τάξεις να ήταν λιγότερες επί των κυβερνήσεων της ΝΔ, όμως ως πολίτης αισθανόμουνα πιο ασφαλής διότι ούτε το ΔΝΤ, ούτε η Παγκόσμια Τράπεζα με τρόμαζαν. Ακόμα και επί κυβερνήσεως Σημίτη όπου το ΠΑΣΟΚ καμάρωνε για το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας δεν πείστηκα ότι ήταν η καταλληλότερη πολιτική διότι τα πάντα ακουμπούσαν στα δάνεια, ήταν αν θέλετε ανάπτυξη και ευημερία με δανεικά δηλ. πλασματική ευημερία με ημερομηνία λήξεως.
Σήμερα η ΝΔ επαναπροσδιορίζεται ιδεολογικά ψάχνοντας τη χρυσή τομή, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Η σωστή εφαρμογή του σίγουρα θα αποτελέσει πανάκεια και δώσει λύσεις σε χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με έμφαση στην ανάπτυξη της ελεύθερης αγοράς με κοινωνικό πρόσωπο και κοινωνικό προστατευτισμό.
Το νέο ιδεολογικό μοντέλο ειδικεύεται με άλλα λόγια στη προώθηση του καπιταλιστικού συστήματος χωρίς να αγνοεί τον άνθρωπο, την κοινωνία. Μιλάμε συνεπώς για αληθινή κεντροδεξιά πολιτική που τόσο ανάγκη έχουν όλοι.
Η υιοθέτηση αυτού του ιδεολογικού μοντέλου βγάζει τη ΝΔ από το αδιέξοδο και της δίνει νέα δυναμική τοποθετώντας την στο πολιτικό προσκήνιο και πάλι, με αξιώσεις για άνοδο στην εξουσία με σαρωτικό τρόπο.
Τα θεμέλια της ΝΔ έχουν μπει και όλοι περιμένουν την ανύψωση ενός γερού και εύρωστου πολιτικά οικοδομήματος, για την κοινωνία, για το λαό, για το έθνος, για την πατρίδα.
Το ιδεολογικό υπόβαθρο άραγε ενός κόμματος ή η πραγματικότητα και τα χειροπιαστά έργα είναι το κλειδί για την επιτυχία στην πολιτική;
Η άποψή μου είναι και τα δύο. Η ιδεολογία είναι αυτή που θα κατευθύνει την πολιτική γραμμή σε ένα κόμμα, αν θέλετε είναι η πυξίδα του κόμματος. Όταν χαθεί ο προσανατολισμός, χάνεται και το συγκεκριμένο πλαίσιο σύμφωνα με το οποίο θα κινηθεί ο μηχανισμός. Από εκεί και πέρα έχοντας το σχέδιο έτοιμο δηλ την ιδεολογία, προχωράμε την εφαρμογή της στην πράξη μέσα από τη διακυβέρνηση μιας χώρας.
Όπως σε μια οικοδομή ξεκινάμε φτιάχνοντας πρώτα τη μελέτη των στατικών για ισορροπία και σταθερότητα και μετά συνεχίζουμε τις εργασίες, έτσι και στα κόμματα η ιδεολογία στηρίζει και αποτελεί τον κορμό για τη μετέπειτα πορεία, για τις μετέπειτα ενδεχόμενες συγκρούσεις και τη χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής.
Ερχόμαστε τώρα στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ όπως άλλωστε ονοματίζεται έχει μια δυναμική μέσα από τη σοσιαλιστική του προσέγγιση με το λαό. Ακουμπάει θα έλεγα περισσότερο στο λαό, η ιστορική του αναδρομή το υποδηλώνει αυτό. Στηρίζεται στην πολιτική των παροχών, των διευθετήσεων ατομικών θεμάτων και στην οργανωτικότατη κομματική του δομή. Είναι το κόμμα που έδωσε φωνή σε ξεχασμένες, περιθωριοποιημένες και αν θέλετε παραπεταμένες δυνάμεις του έθνους, οι οποίες αποδυναμωμένες οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά παρέπαιαν για αρκετές δεκαετίες χωρίς πρόσβαση στη δημόσια διοίκηση, στο στρατό και στα πολιτικά δρώμενα.
Η άνοδός του στην εξουσία το '81 ανέδειξε τις δυνάμεις αυτές και αυτό κατά τη γνώμη μου ήταν σωστό για τη δημοκρατία και την ελληνική κοινωνία. Το πρόβλημα είναι όμως ότι στις δυνάμεις αυτές δόθηκε λάθος ρόλος και διαχειρίστηκαν μεγάλη εξουσία χωρίς να είναι έτοιμες αλλά ούτε και ικανές.
Το αποτέλεσμα ήταν να θεριέψουν τα φαινόμενα του λαικισμού, της δημαγωγίας και της αλαζονείας, της εκδικητικότητας και του ρεβανσισμού, φαινόμενα που δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να απαλλαγεί ούτε ακόμα και εν έτει 2009 κατά τη δική μου πάντα προσωπική άποψη.
Επιπλέον ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός ήταν άλλο ένα σημαντικό και αρνητικό αποτέλεσμα της παραπάνω πολιτικής, αλλά και των πελατειακών σχέσεων που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του '80.
Σήμερα εν έτει 2009 παρακολουθούμε ένα ΠΑΣΟΚ να εξαγγέλει στις προγραμματικές του δηλώσεις πολλές παροχές και προνόμια στους εργαζομένους, ανακοινώνει ότι θα μειώσει τη φοροδιαφυγή και θα ενδυναμώσει το κοινωνικό κράτος, όμως αγαπητοί αναγνώστες η απορία μας και το εύλογο ερώτημά μας είναι το δημόσιο χρέος, το έλλειμα, η ανεργία, η συγκράτηση των τιμών, η τόνωση του τουρισμού, η πορεία των εξαγωγών, η οικοδομική δραστηριότητα, τα προγράμμματα ΕΣΠΑ, ΤΕΜΠΜΕ και η εκμετάλευσή τους και πολλά άλλα.
Αν δε αποδώσει καρπούς η πολιτική που ανακοινώθηκε, θα μιλάμε για ανευθυνότητα, για αναξιοπιστία. Θα θυμόμαστε με πικρία και απογοήτευση τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Βεβαίως τα πρώτα κακά δείγματα γραφής έχουν ήδη εντοπιστεί στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής [ενεργειακό, λιμάνια, κατάργηση Υπουργείων], με πρόκληση πολλών και ποικίλων αντιδράσεων. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει δυσάρεστο για να επιτύχει, αν δε γίνει είναι δύσκολο να πείσει τους μελετημένους, τους ψαγμένους και τους σχετικούς με την πολιτική και την οικονομία.
Να πάμε τώρα στη ΝΔ. Το κόμμα αυτό έχει αστικές καταβολές, θα έλεγα ότι η βάση του στηρίζεται στην αστική τάξη. Η πολιτική που ακολουθήθηκε από το '74 και μετά ήταν συνετή και είχε ως γνώμονα τα δημοσιονομικά σε πρώτη προτεραιότητα και μετά το κοινωνικό κράτος. Μπορεί πράγματι οι παροχές στις κοινωνικές τάξεις να ήταν λιγότερες επί των κυβερνήσεων της ΝΔ, όμως ως πολίτης αισθανόμουνα πιο ασφαλής διότι ούτε το ΔΝΤ, ούτε η Παγκόσμια Τράπεζα με τρόμαζαν. Ακόμα και επί κυβερνήσεως Σημίτη όπου το ΠΑΣΟΚ καμάρωνε για το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας δεν πείστηκα ότι ήταν η καταλληλότερη πολιτική διότι τα πάντα ακουμπούσαν στα δάνεια, ήταν αν θέλετε ανάπτυξη και ευημερία με δανεικά δηλ. πλασματική ευημερία με ημερομηνία λήξεως.
Σήμερα η ΝΔ επαναπροσδιορίζεται ιδεολογικά ψάχνοντας τη χρυσή τομή, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Η σωστή εφαρμογή του σίγουρα θα αποτελέσει πανάκεια και δώσει λύσεις σε χρόνια προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας με έμφαση στην ανάπτυξη της ελεύθερης αγοράς με κοινωνικό πρόσωπο και κοινωνικό προστατευτισμό.
Το νέο ιδεολογικό μοντέλο ειδικεύεται με άλλα λόγια στη προώθηση του καπιταλιστικού συστήματος χωρίς να αγνοεί τον άνθρωπο, την κοινωνία. Μιλάμε συνεπώς για αληθινή κεντροδεξιά πολιτική που τόσο ανάγκη έχουν όλοι.
Η υιοθέτηση αυτού του ιδεολογικού μοντέλου βγάζει τη ΝΔ από το αδιέξοδο και της δίνει νέα δυναμική τοποθετώντας την στο πολιτικό προσκήνιο και πάλι, με αξιώσεις για άνοδο στην εξουσία με σαρωτικό τρόπο.
Τα θεμέλια της ΝΔ έχουν μπει και όλοι περιμένουν την ανύψωση ενός γερού και εύρωστου πολιτικά οικοδομήματος, για την κοινωνία, για το λαό, για το έθνος, για την πατρίδα.
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Μεγάλη σκέψη και προβληματισμός έχει περιέλθει σε όλο το νεοδημοκρατικό κόσμο. Είναι βεβαίως αναμενόμενο μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση και την καταγραφή των ποσοστών. Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ είναι το βασικό κλειδί για την αναστροφή του κλίματος στο γαλάζιο στρατόπεδο. Η ανάδειξη προέδρου με τη σύμφωνη γνώμη της βάσης θα έχει ως αποτέλεσμα την τοποθέτηση στο συγκεκριμένο θώκο πανίσχυρου πολιτικού προσώπου , κάτι που έχει μέγιστη ανάγκη το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ένα δυνατό ξεκίνημα και για ένα σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή.
Θα έλεγα ότι το χρειάζεται και ο τόπος, διότι η προσφορά της ουσιώδους αντιπολίτευσης ενδυναμώνει τη δημοκρατία και αποτελεί σπουδαία φωνή ελέγχου της άσκησης της εξουσίας από το κυβερνών κόμμα.
Αν ανατρέξουμε στα τέλη του 2007, θα θυμηθούμε ένα ΠΑΣΟΚ σε σύγχυση, κατακερματισμένο, αμήχανο. Τα στελέχη του βρίσκονταν σε εμφύλιο πόλεμο, δεν υπήρχε φωνή, απουσίαζε για μεγάλο χρονικό διάστημα το εποπτικό μάτι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος. Την περίοδο εκείνη το επίπεδο της πολιτικής είχε πέσει.
Δε σας κρύβω ότι πέραν του σκληρού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ σημαντικές δυνάμεις από τα πολιτικά κόμματα αισθάνθηκαν ανασφάλεια. Η εξουσία ως γνωστό δημιουργεί αλαζονεία. Η αλαζονεία από όπου κι αν προέρχεται είναι επικίνδυνη για τον κοινωνικό ιστό και την αρμονία και ισορροπία του κοινωνικού συνόλου. Ο φανατισμός, η απολυτότητα, η διαφθορά και η ασυδοσία θεριεύουν.
Δε σας κρύβω ότι την περίοδο εκείνη επιθυμούσα ένα ΠΑΣΟΚ σημαντικό σε αντιπολιτευτική δυνατότητα. Επιθυμούσα ένα ΠΑΣΟΚ έστω με κακή αντιπολίτευση παρά ένα ΠΑΣΟΚ αφανισμένο και ανύπαρκτο.
Ερχόμαστε στο τώρα. Κατά τη γνώμη μου η προσφορά της ΝΔ στον τόπο υπήρξε τεράστια, η επικοινωνιακή πολιτική της όμως απέτυχε, το πολιτικό κόστος ήταν εμφανές,η αδράνεια, η νωθρότητα και η οκνηρία των στελεχών του κόμματος είχε ολέθριες συνέπειες. Όπως τότε είχα αφουγκραστεί τον παλμό της κοινωνίας, έτσι και τώρα πιστεύω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μεγάλες πολιτικές δυνάμεις πέραν του σκληρού πυρήνα της ΝΔ επιθυμούν κραταιά ΝΔ για την κοινωνία, για τον τόπο. Ως κίνητρο αν θέλετε για εξυγίανση και διαφάνεια στον πολιτικό κόσμο.
Αυτό που θέλω να τονίσω και να εκφράσω είναι ότι το '81 η γαλάζια παράταξη είχε συντριβεί σε παρόμοιο βαθμό. Το κομματικό κράτος που είχε στηθεί μετέπειτα δεν είχε προηγούμενο, η ανυπαρξία του ΑΣΕΠ ήταν γεγονός και οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα γίνονταν με καθαρά κομματικά κριτήρια. Στην εξουσία είχαν επιστρατευτεί δυνάμεις κατώτερων κοινωνικών τάξεων, κυριαρχούσε ο ρεβανσισμός, το πάθος, η αδιαλλαξία, ο λαικισμός, η δημαγωγία και η αναξιοκρατία. Σε εκείνη την ταραγμένη και πολωμένη πολιτικά περίοδο η ΝΔ βρήκε το δρόμο της και ανορθώθηκε το '89 με το υψηλότατο ποσοστό του 47%.
Μετά από όλα αυτά, στη σημερινή διαφορετική εποχή της αντικειμενικότητας και της ψυχρής αντιμετώπισης και προσέγγισης των πολιτικών ζητημάτων από την πλειοψηφία των Ελλήνων ψηφοφόρων, ο πήχυς έχει ανέβει πολύ ψηλά. Ο σωστός κομματικός μηχανισμός, με την υγιή λειτουργία, απαλλαγμένος από παρελθοντικά σύνδρομα, μαθημένος από τα λάθη του, τις ατέλειες του, ωριμάζει και εργάζεται σε σωστή κατεύθυνση και σωστή νοοτροπία διεκδικώντας την εξουσία. Σήμερα οι πολιτικές ανατροπές γίνονται πολύ πιο εύκολα, τίποτα δεν είναι παγιωμένο και μόνιμο, διότι πολύ απλά τα κόμματα δεν είναι προσωποπαγή και συγκεντρωτικά. Η ευμεταβλητότητα των πολιτικών δυνάμεων είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η ΝΔ αν οργανωθεί θα πάρει πολύ σύντομα καρπούς. Ας δώσει η βάση το πράσινο φως για την ισχύ του αρχηγού μέσα από δημοκρατικές διαδικάσίες. Αν θριαμβεύσει ο πολιτικός πολιτισμός όλα θα πάνε καλά και θα έρθουν τα πάνω κάτω σε ταχύτατο χρονικό διάστημα!
Θα έλεγα ότι το χρειάζεται και ο τόπος, διότι η προσφορά της ουσιώδους αντιπολίτευσης ενδυναμώνει τη δημοκρατία και αποτελεί σπουδαία φωνή ελέγχου της άσκησης της εξουσίας από το κυβερνών κόμμα.
Αν ανατρέξουμε στα τέλη του 2007, θα θυμηθούμε ένα ΠΑΣΟΚ σε σύγχυση, κατακερματισμένο, αμήχανο. Τα στελέχη του βρίσκονταν σε εμφύλιο πόλεμο, δεν υπήρχε φωνή, απουσίαζε για μεγάλο χρονικό διάστημα το εποπτικό μάτι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος. Την περίοδο εκείνη το επίπεδο της πολιτικής είχε πέσει.
Δε σας κρύβω ότι πέραν του σκληρού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ σημαντικές δυνάμεις από τα πολιτικά κόμματα αισθάνθηκαν ανασφάλεια. Η εξουσία ως γνωστό δημιουργεί αλαζονεία. Η αλαζονεία από όπου κι αν προέρχεται είναι επικίνδυνη για τον κοινωνικό ιστό και την αρμονία και ισορροπία του κοινωνικού συνόλου. Ο φανατισμός, η απολυτότητα, η διαφθορά και η ασυδοσία θεριεύουν.
Δε σας κρύβω ότι την περίοδο εκείνη επιθυμούσα ένα ΠΑΣΟΚ σημαντικό σε αντιπολιτευτική δυνατότητα. Επιθυμούσα ένα ΠΑΣΟΚ έστω με κακή αντιπολίτευση παρά ένα ΠΑΣΟΚ αφανισμένο και ανύπαρκτο.
Ερχόμαστε στο τώρα. Κατά τη γνώμη μου η προσφορά της ΝΔ στον τόπο υπήρξε τεράστια, η επικοινωνιακή πολιτική της όμως απέτυχε, το πολιτικό κόστος ήταν εμφανές,η αδράνεια, η νωθρότητα και η οκνηρία των στελεχών του κόμματος είχε ολέθριες συνέπειες. Όπως τότε είχα αφουγκραστεί τον παλμό της κοινωνίας, έτσι και τώρα πιστεύω ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μεγάλες πολιτικές δυνάμεις πέραν του σκληρού πυρήνα της ΝΔ επιθυμούν κραταιά ΝΔ για την κοινωνία, για τον τόπο. Ως κίνητρο αν θέλετε για εξυγίανση και διαφάνεια στον πολιτικό κόσμο.
Αυτό που θέλω να τονίσω και να εκφράσω είναι ότι το '81 η γαλάζια παράταξη είχε συντριβεί σε παρόμοιο βαθμό. Το κομματικό κράτος που είχε στηθεί μετέπειτα δεν είχε προηγούμενο, η ανυπαρξία του ΑΣΕΠ ήταν γεγονός και οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα γίνονταν με καθαρά κομματικά κριτήρια. Στην εξουσία είχαν επιστρατευτεί δυνάμεις κατώτερων κοινωνικών τάξεων, κυριαρχούσε ο ρεβανσισμός, το πάθος, η αδιαλλαξία, ο λαικισμός, η δημαγωγία και η αναξιοκρατία. Σε εκείνη την ταραγμένη και πολωμένη πολιτικά περίοδο η ΝΔ βρήκε το δρόμο της και ανορθώθηκε το '89 με το υψηλότατο ποσοστό του 47%.
Μετά από όλα αυτά, στη σημερινή διαφορετική εποχή της αντικειμενικότητας και της ψυχρής αντιμετώπισης και προσέγγισης των πολιτικών ζητημάτων από την πλειοψηφία των Ελλήνων ψηφοφόρων, ο πήχυς έχει ανέβει πολύ ψηλά. Ο σωστός κομματικός μηχανισμός, με την υγιή λειτουργία, απαλλαγμένος από παρελθοντικά σύνδρομα, μαθημένος από τα λάθη του, τις ατέλειες του, ωριμάζει και εργάζεται σε σωστή κατεύθυνση και σωστή νοοτροπία διεκδικώντας την εξουσία. Σήμερα οι πολιτικές ανατροπές γίνονται πολύ πιο εύκολα, τίποτα δεν είναι παγιωμένο και μόνιμο, διότι πολύ απλά τα κόμματα δεν είναι προσωποπαγή και συγκεντρωτικά. Η ευμεταβλητότητα των πολιτικών δυνάμεων είναι πολύ μεγαλύτερη.
Η ΝΔ αν οργανωθεί θα πάρει πολύ σύντομα καρπούς. Ας δώσει η βάση το πράσινο φως για την ισχύ του αρχηγού μέσα από δημοκρατικές διαδικάσίες. Αν θριαμβεύσει ο πολιτικός πολιτισμός όλα θα πάνε καλά και θα έρθουν τα πάνω κάτω σε ταχύτατο χρονικό διάστημα!
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
Yπάρχει ελπίς?
Μα και να μη θέλει να ασχοληθεί κανείς με τα πολιτικά δρώμενα δεν μπορεί. Η ΝΔ μετά από μια βαθιά ήττα βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικών διεργασιών, εσωστρέφειας και έρευνας των αιτιών του τελικού αποτελέσματος.
Οι φατρίες του κόμματος επιδίδονται σε ένα αγώνα για επικράτηση και εμφάνιση του διαδόχου στο θώκο της προεδρίας και της αρχηγίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθάρισε γρήγορα τη θέση του μη διεκδικώντας την προεδρία. Με αυτή του την κίνηση ένωσε την παράταξη και διατύπωσε ότι θα στηρίξει τον οποιονδήποτε διάδοχο με όλες του τις δυνάμεις. Εκεί ακριβώς ήταν και η μεγάλη του διαφορά από τον Κ.Σημίτη ο οποίος δίχασε και διέσπασε την παράταξή του με όσες δυνατότητες είχε την περίοδο φυσικά της αποκαθήλωσής του κι έπειτα.
Ο Κ.Καραμανλής απεδείχθη πολιτικό κεφάλαιο για την παράταξή του. Η προσωπική μου άποψη είναι και όχι μόνο, θα προσθέσω και για τον τόπο και η άποψή μου αυτή ενδυναμώνεται μέρα με τη μέρα χωρίς αυτό από πλευράς εθνικών συμφερόντων να μου είναι ευχάριστο.
Τα τεκμήρια για την τελευταία τοποθέτησή μου είναι πρώτον η ουσιαστικότατη και ταχύτατη υποβάθμιση του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης με την υπαγωγή του στο Υπουργείο Εσωτερικών. Όλόκληρη η Βόρεια Ελλάδα ξαφνιάστηκε από την είδηση αυτή αρνητικά.
Ως γνωστό το υπουργείο αυτό δεν χαρακτηριζόταν από ιδιαίτερη δυναμική, η ύπαρξή του όμως και η ονομασία του ήταν συμβολικές και χρησιμότατες τόσο για το βαλλόμενο λαό της Βορείου Ελλάδος όσο και για τη χώρα γενικότερα. Μήπως επόμενη κίνηση είναι και η αλλαγή του ονόματος του αερολιμένα της Θεσσαλονίκης; Μακάρι για όλους να μην είναι!
Δεύτερον το άνοιγμα της κυβέρνησης της ΝΔ σε Ρωσία, όσον αφορά το ενεργειακό για ποιό λόγο να επαναδιαπραγματευτεί-ακυρωθεί. Το άνοιγμα στην Ανατολή ήταν κάτι που το οραματιζόταν ο ελληνικός λαός χρόνια, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Οι ομόθρησκοί μας Ρώσοι έχουν επαληθεύσει την προσφορά τους και την αξιοπιστία τους από τα βυζαντινά χρόνια και ιδιαίτερα έμπρακτα με την τεράστια βοήθειά τους για την απελευθέρωση του γένους το 1821. Είναι στήριγμά μας, παραμένουν μια κολοσσιαία δύναμη στην Ανατολή και τα συμφέροντά τους συμπλέουν με τα δικά μας. Γιατί πάλι να τους αγνοήσουμε όταν όλη η Ευρώπη τους μεταχειρίζεται προσεκτικότατα καθ'ότι με μια κίνησή τους αφήνουν χωρίς ενέργεια, χωρίς θέρμανση, χωρίς σιδηρόδρομο και άλλες λειτουργίες Γερμανία , Γαλλία καθώς και άλλα κράτη σε μια στιγμή;
Λάθος πολιτική του Γιώργου, που περιμένουμε όλοι να μην επαληθευτεί, όπως ο αείμνηστος Αντρέας για να πάρει τις εκλογές το '81 φώναζε στα μπαλκόνια ''ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο'' και φυσικά τίποτα δεν έκανε πράξη.
Πάμε τώρα στο ψητό, εκεί που πέρασε εντελώς απαρατήρητο από τους ψηφοφόρους προεκλογικά και σχολιάστηκε ελαχιστότατα από τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο.
Ο Γιώργος βγήκε προεκλογικά κι έλεγε ότι η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 30δις, μέχρι εδώ ωραία και καλά, κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Η συνέχεια έχει ως εξής δυστυχώς: εμείς θα αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή μαζεύοντας έστω τα 7-8δις, όφελος θα έχει η κοινωνία!
Συνεπώς μπορεί κατάπτυστα να διακρίνει κανείς την προχειρότητα του πολιτικού λόγου. Ο στόχος είναι τα 7-8δις ή τα 30δις κύριε πρωθυπουργέ;
Eίσαστε διατεθειμένος κύριε πρωθυπουργέ των Ελλήνων να βάλετε το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο;
Θέλετε να ματώσει η κοινωνία, οι έχοντες και κατέχοντες;
Σκοπεύετε να κάνετε βαθιές τομές στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα;
Θέλετε να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε ;όπως τονίσατε πάμπολλες φορές.
Η μεγαλύτερη δουλειά που μπορεί να κάνει ένας πολιτικός, είναι να συγκρουστεί με το κατεστημένο, με τα μεγαλοσυμφέροντα, τους μεγαλοεργολάβους απομονώνοντας φυσικά το κομματικό συμφέρον.
Ο αγώνας ο σκληρός δε γίνεται με την τακτική των ημίμετρων, τη νοοτροπία του ναι μεν αλλά και τις ταλαντεύσεις ένθεν κακείθεν. Ο καθαρός αγώνας του πολιτικού ηγέτη πραγματοποιείται με ιδρώτα, με άγχος, με κόπο και γενναιότητα.
Ο Γ.Παπανδρέου πρέπει να συνεχίσει το πελώριο έργο του Κ.Καραμανλή και να φτάσει εκεί που δεν πρόλαβε ή αν θέλετε δεν μπόρεσε αυτός.
Ο ελληνικός λαός αγαπητοί αναγνώστες έχει ευστροφία και μεγάλη αίσθηση της καθημερινότητας και της πραγματικότητας. Όσο εύκολα ανέβασε τον Γ.Α.Π. τόσο εύκολα θα τον κατεβάσει. Το κατέβασμα καμιά φορά γίνεται και βίαια όταν η λαική αγανάκτηση αρχίζει να μην ελέγχεται και να μην χαλιναγωγείται, το ποτάμι της οργής δεν αργεί να ξεχειλίσει και να παρασύρει στο διάβα του τον πολιτισμό μας και ότι με μόχθο και προσπάθεια έχει χτιστεί από τους πατεράδες μας αλλά και από τη δικά μας γενιά.
Ευχή μου είναι να μην επιβεβαιωθούν ποτέ αυτά τα λυπηρά σενάρια.
Όμως αγαπητοί φίλοι το έλλειμα τρέχει στο 10%, το δημόσιο χρέος διογκώνεται μέρα με τη μέρα. Η Ελλάς κινδυνεύει να συρθεί στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα με γιγαντιαία δάνεια κάλυψης των αναγκών της με απεχθείς όρους.
Μακάρι ο Παπανδρέου να επιτύχει, μακάρι! επιτρέψτε μου όμως να αμφιβάλω και να μείνω δύσπιστος.
Δεν θέλω να είμαι βέβαια απόλυτος, όμως από τα πρώτα εικοσιτετράωρα δε διαβλέπω δυναμικές προθέσεις από την κυβέρνηση.
Η Ελλάς δεν αργεί να γίνει Ισλανδία και τότε αλίμονό μας!
Οι φατρίες του κόμματος επιδίδονται σε ένα αγώνα για επικράτηση και εμφάνιση του διαδόχου στο θώκο της προεδρίας και της αρχηγίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθάρισε γρήγορα τη θέση του μη διεκδικώντας την προεδρία. Με αυτή του την κίνηση ένωσε την παράταξη και διατύπωσε ότι θα στηρίξει τον οποιονδήποτε διάδοχο με όλες του τις δυνάμεις. Εκεί ακριβώς ήταν και η μεγάλη του διαφορά από τον Κ.Σημίτη ο οποίος δίχασε και διέσπασε την παράταξή του με όσες δυνατότητες είχε την περίοδο φυσικά της αποκαθήλωσής του κι έπειτα.
Ο Κ.Καραμανλής απεδείχθη πολιτικό κεφάλαιο για την παράταξή του. Η προσωπική μου άποψη είναι και όχι μόνο, θα προσθέσω και για τον τόπο και η άποψή μου αυτή ενδυναμώνεται μέρα με τη μέρα χωρίς αυτό από πλευράς εθνικών συμφερόντων να μου είναι ευχάριστο.
Τα τεκμήρια για την τελευταία τοποθέτησή μου είναι πρώτον η ουσιαστικότατη και ταχύτατη υποβάθμιση του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης με την υπαγωγή του στο Υπουργείο Εσωτερικών. Όλόκληρη η Βόρεια Ελλάδα ξαφνιάστηκε από την είδηση αυτή αρνητικά.
Ως γνωστό το υπουργείο αυτό δεν χαρακτηριζόταν από ιδιαίτερη δυναμική, η ύπαρξή του όμως και η ονομασία του ήταν συμβολικές και χρησιμότατες τόσο για το βαλλόμενο λαό της Βορείου Ελλάδος όσο και για τη χώρα γενικότερα. Μήπως επόμενη κίνηση είναι και η αλλαγή του ονόματος του αερολιμένα της Θεσσαλονίκης; Μακάρι για όλους να μην είναι!
Δεύτερον το άνοιγμα της κυβέρνησης της ΝΔ σε Ρωσία, όσον αφορά το ενεργειακό για ποιό λόγο να επαναδιαπραγματευτεί-ακυρωθεί. Το άνοιγμα στην Ανατολή ήταν κάτι που το οραματιζόταν ο ελληνικός λαός χρόνια, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Οι ομόθρησκοί μας Ρώσοι έχουν επαληθεύσει την προσφορά τους και την αξιοπιστία τους από τα βυζαντινά χρόνια και ιδιαίτερα έμπρακτα με την τεράστια βοήθειά τους για την απελευθέρωση του γένους το 1821. Είναι στήριγμά μας, παραμένουν μια κολοσσιαία δύναμη στην Ανατολή και τα συμφέροντά τους συμπλέουν με τα δικά μας. Γιατί πάλι να τους αγνοήσουμε όταν όλη η Ευρώπη τους μεταχειρίζεται προσεκτικότατα καθ'ότι με μια κίνησή τους αφήνουν χωρίς ενέργεια, χωρίς θέρμανση, χωρίς σιδηρόδρομο και άλλες λειτουργίες Γερμανία , Γαλλία καθώς και άλλα κράτη σε μια στιγμή;
Λάθος πολιτική του Γιώργου, που περιμένουμε όλοι να μην επαληθευτεί, όπως ο αείμνηστος Αντρέας για να πάρει τις εκλογές το '81 φώναζε στα μπαλκόνια ''ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο'' και φυσικά τίποτα δεν έκανε πράξη.
Πάμε τώρα στο ψητό, εκεί που πέρασε εντελώς απαρατήρητο από τους ψηφοφόρους προεκλογικά και σχολιάστηκε ελαχιστότατα από τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο.
Ο Γιώργος βγήκε προεκλογικά κι έλεγε ότι η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 30δις, μέχρι εδώ ωραία και καλά, κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Η συνέχεια έχει ως εξής δυστυχώς: εμείς θα αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή μαζεύοντας έστω τα 7-8δις, όφελος θα έχει η κοινωνία!
Συνεπώς μπορεί κατάπτυστα να διακρίνει κανείς την προχειρότητα του πολιτικού λόγου. Ο στόχος είναι τα 7-8δις ή τα 30δις κύριε πρωθυπουργέ;
Eίσαστε διατεθειμένος κύριε πρωθυπουργέ των Ελλήνων να βάλετε το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο;
Θέλετε να ματώσει η κοινωνία, οι έχοντες και κατέχοντες;
Σκοπεύετε να κάνετε βαθιές τομές στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα;
Θέλετε να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε ;όπως τονίσατε πάμπολλες φορές.
Η μεγαλύτερη δουλειά που μπορεί να κάνει ένας πολιτικός, είναι να συγκρουστεί με το κατεστημένο, με τα μεγαλοσυμφέροντα, τους μεγαλοεργολάβους απομονώνοντας φυσικά το κομματικό συμφέρον.
Ο αγώνας ο σκληρός δε γίνεται με την τακτική των ημίμετρων, τη νοοτροπία του ναι μεν αλλά και τις ταλαντεύσεις ένθεν κακείθεν. Ο καθαρός αγώνας του πολιτικού ηγέτη πραγματοποιείται με ιδρώτα, με άγχος, με κόπο και γενναιότητα.
Ο Γ.Παπανδρέου πρέπει να συνεχίσει το πελώριο έργο του Κ.Καραμανλή και να φτάσει εκεί που δεν πρόλαβε ή αν θέλετε δεν μπόρεσε αυτός.
Ο ελληνικός λαός αγαπητοί αναγνώστες έχει ευστροφία και μεγάλη αίσθηση της καθημερινότητας και της πραγματικότητας. Όσο εύκολα ανέβασε τον Γ.Α.Π. τόσο εύκολα θα τον κατεβάσει. Το κατέβασμα καμιά φορά γίνεται και βίαια όταν η λαική αγανάκτηση αρχίζει να μην ελέγχεται και να μην χαλιναγωγείται, το ποτάμι της οργής δεν αργεί να ξεχειλίσει και να παρασύρει στο διάβα του τον πολιτισμό μας και ότι με μόχθο και προσπάθεια έχει χτιστεί από τους πατεράδες μας αλλά και από τη δικά μας γενιά.
Ευχή μου είναι να μην επιβεβαιωθούν ποτέ αυτά τα λυπηρά σενάρια.
Όμως αγαπητοί φίλοι το έλλειμα τρέχει στο 10%, το δημόσιο χρέος διογκώνεται μέρα με τη μέρα. Η Ελλάς κινδυνεύει να συρθεί στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα με γιγαντιαία δάνεια κάλυψης των αναγκών της με απεχθείς όρους.
Μακάρι ο Παπανδρέου να επιτύχει, μακάρι! επιτρέψτε μου όμως να αμφιβάλω και να μείνω δύσπιστος.
Δεν θέλω να είμαι βέβαια απόλυτος, όμως από τα πρώτα εικοσιτετράωρα δε διαβλέπω δυναμικές προθέσεις από την κυβέρνηση.
Η Ελλάς δεν αργεί να γίνει Ισλανδία και τότε αλίμονό μας!
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
Oι εθνικές εκλογές του 2009 ανέδειξαν νικητή.
Η ελληνική δημοκρατία λειτούργησε στο βαθμό που λειτουργεί τα τελευταία 35 χρόνια από το 1974 και μετά. Ο ιστορικός του μέλλοντος και ο επιστήμων ερευνητής θα μελετήσει σε ποιό βαθμό το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας ισχύει. Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι ένα φαινόμενο που γίνεται όλο και πιο έντονο και όλο και περισσότεροι παράγοντες εμπλέκονται στη διαμόρφωσή της.
Το έργο που αφήνει πίσω της η απελθούσα κυβέρνηση είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά σημαντικό, ανεξάρτητα από τη λαική ετυμυγορία. Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλές σελίδες για να αναλύσει και να παρουσιάσει τα επιτεύγματα, τις κινήσεις και την προσφορά της ΝΔ στον τόπο. Θα χαρακτηριζόταν κάποιος ως μηδενιστής, ισοπεδωτής, λαικιστής και αδιάλλακτος αν μιλούσε απαξιωτικά και απόλυτα αρνητικά. Βεβαίως έγιναν παραλείψεις και σημειώθηκαν λάθη, αλλά είναι ανάγκη να σκεφτεί κανείς και τα σημαντικότατα πολιτικά και κοινωνικά βήματα και οι λύσεις που δρομολογήθηκαν.
Κατά τη γνώμη μου η απελθούσα κυβέρνηση πέτυχε και προσέφερε τα μέγιστα στον τόπο, το 34% του ελληνικού λαού υπερψήφισε την πολιτική της. Αυτό είναι ένα δεδομένο που μένει στην πολιτική ιστορία και αποθηκεύεται στο χρονοντούλαπο.
Η ΝΔ παρέμεινε μια μεγάλη παράταξη, ένα κόμμα εξουσίας, ένα πολιτικό στρατόπεδο παραγωγής και χάραξης πολιτικής, συμπεριφοράς, νοοτροπίας, τάσεων , κατευθύνσεων, γραμμών και ρευμάτων.
Η ουσία είναι ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αποδοκίμασε την πολιτική της ΝΔ στις εθνικές εκλογές του 2009 και έδωσε απλόχερα ψήφο αυτοδυναμίας στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό μεταφράζεται ως αναμονή δραστικών διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία και στην κοινωνία, χρειάζονται και πρέπει να εφαρμοστούν βαθιές τομές στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Αθλητισμό. Η πάταξη της διαφθοράς και της φοροαποφυγής είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί και είναι προβλήματα που επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν.
Ο ελληνικός λαός έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποσχέθηκε, δεσμεύτηκε, έταξε χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, χωρίς ανακοίνωση σε νούμερα και χαρακτηριστικά, χειροπιαστά παραδείγματα. Ο κόσμος εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ μέσα από αοριστίες, νεφελώδη πολιτικό λόγο και ευχολόγια. Η νωπή λαική εντολή αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο. Ο πήχυς της πολιτικής μπήκε πολύ ψηλά και οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων έγιναν μεγάλες, οι ανάγκες των πολιτών επιτακτικές. Ο κόσμος σήμερα επιθυμεί ταχύτατη εξυπηρέτηση, μείωση της γραφειοκρατίας, κράτος δικαίου, κράτος πρόνοιας, ενδυνάμωση της οικονομίας μέσα από την απελευθέρωση και αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και των κρατικών επιχορηγήσεων. Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας αισθάνεται την ανάγκη να σταθεί πάλι στα πόδια του και να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την κερδοφορία στην επιχείρησή του. Ο αγρότης θέλει να παλέψει με καλύτερους όρους για ένα καλύτερο αύριο και να μην καταλήξει βιομηχανικός εργάτης. Ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να γίνει περισσότερο αποτελεσματικός, παραγωγικός αλλά και καλύτερα αμοιβόμενος.
Τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να απελευθερωθούν απαλάσσοντας την εθνική οικονομία από τον άδικα συσσωρευμένο πλούτο τους. Το ασφαλιστικό πρόβλημα πρέπει να διευθετηθεί, η συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων επιβάλλεται να συνεχισθεί και να αποπερατωθεί, έτσι ώστε να μην παρατηρούνται μεγάλες ανισότητες στις συντάξεις.
Το ΠΑΣΟΚ μίλησε έντονα προεκλογικά και διατύπωσε τον όρο ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ του πλούτου. Περιμένουμε και αυτό να γίνει πράξη. Η αύξηση των εσόδων του κράτους και η μείωση της αφαίμαξης του μεσαίου εισοδήματος, περιμένουμε να γίνουν πράξη. Η περαιτέρω ενίσχυση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, περιμένουμε να γίνουν πράξη.
Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ, ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΕΛΠΙΖΕΙ, ΠΙΣΤΕΥΕΙ!
Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα, μακάρι να επιλυθούν.
Όλοι κουράστηκαν από τις κούφιες υποσχέσεις και τις μεγαλοστομίες. Αν δεν καρποφορήσει γρήγορα το κυβερνών κόμμα με την πολιτική του και το πρόγραμμά του, η απάντηση του λαού θα είναι δυνατή, καταλυτική και άμεση. Το μήνυμα θα είναι πιο ηχηρό από ποτέ!
Οι δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές είναι κοντά και ως γνωστό και χιλιοειπωμένο, το τελευταίο λόγο τον έχει ο λαός , ο κυρίαρχος λαός
Η ελληνική δημοκρατία λειτούργησε στο βαθμό που λειτουργεί τα τελευταία 35 χρόνια από το 1974 και μετά. Ο ιστορικός του μέλλοντος και ο επιστήμων ερευνητής θα μελετήσει σε ποιό βαθμό το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας ισχύει. Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι ένα φαινόμενο που γίνεται όλο και πιο έντονο και όλο και περισσότεροι παράγοντες εμπλέκονται στη διαμόρφωσή της.
Το έργο που αφήνει πίσω της η απελθούσα κυβέρνηση είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά σημαντικό, ανεξάρτητα από τη λαική ετυμυγορία. Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλές σελίδες για να αναλύσει και να παρουσιάσει τα επιτεύγματα, τις κινήσεις και την προσφορά της ΝΔ στον τόπο. Θα χαρακτηριζόταν κάποιος ως μηδενιστής, ισοπεδωτής, λαικιστής και αδιάλλακτος αν μιλούσε απαξιωτικά και απόλυτα αρνητικά. Βεβαίως έγιναν παραλείψεις και σημειώθηκαν λάθη, αλλά είναι ανάγκη να σκεφτεί κανείς και τα σημαντικότατα πολιτικά και κοινωνικά βήματα και οι λύσεις που δρομολογήθηκαν.
Κατά τη γνώμη μου η απελθούσα κυβέρνηση πέτυχε και προσέφερε τα μέγιστα στον τόπο, το 34% του ελληνικού λαού υπερψήφισε την πολιτική της. Αυτό είναι ένα δεδομένο που μένει στην πολιτική ιστορία και αποθηκεύεται στο χρονοντούλαπο.
Η ΝΔ παρέμεινε μια μεγάλη παράταξη, ένα κόμμα εξουσίας, ένα πολιτικό στρατόπεδο παραγωγής και χάραξης πολιτικής, συμπεριφοράς, νοοτροπίας, τάσεων , κατευθύνσεων, γραμμών και ρευμάτων.
Η ουσία είναι ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αποδοκίμασε την πολιτική της ΝΔ στις εθνικές εκλογές του 2009 και έδωσε απλόχερα ψήφο αυτοδυναμίας στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό μεταφράζεται ως αναμονή δραστικών διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία και στην κοινωνία, χρειάζονται και πρέπει να εφαρμοστούν βαθιές τομές στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Αθλητισμό. Η πάταξη της διαφθοράς και της φοροαποφυγής είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί και είναι προβλήματα που επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν.
Ο ελληνικός λαός έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποσχέθηκε, δεσμεύτηκε, έταξε χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα, χωρίς ανακοίνωση σε νούμερα και χαρακτηριστικά, χειροπιαστά παραδείγματα. Ο κόσμος εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ μέσα από αοριστίες, νεφελώδη πολιτικό λόγο και ευχολόγια. Η νωπή λαική εντολή αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο. Ο πήχυς της πολιτικής μπήκε πολύ ψηλά και οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων έγιναν μεγάλες, οι ανάγκες των πολιτών επιτακτικές. Ο κόσμος σήμερα επιθυμεί ταχύτατη εξυπηρέτηση, μείωση της γραφειοκρατίας, κράτος δικαίου, κράτος πρόνοιας, ενδυνάμωση της οικονομίας μέσα από την απελευθέρωση και αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και των κρατικών επιχορηγήσεων. Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας αισθάνεται την ανάγκη να σταθεί πάλι στα πόδια του και να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα και την κερδοφορία στην επιχείρησή του. Ο αγρότης θέλει να παλέψει με καλύτερους όρους για ένα καλύτερο αύριο και να μην καταλήξει βιομηχανικός εργάτης. Ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να γίνει περισσότερο αποτελεσματικός, παραγωγικός αλλά και καλύτερα αμοιβόμενος.
Τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να απελευθερωθούν απαλάσσοντας την εθνική οικονομία από τον άδικα συσσωρευμένο πλούτο τους. Το ασφαλιστικό πρόβλημα πρέπει να διευθετηθεί, η συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων επιβάλλεται να συνεχισθεί και να αποπερατωθεί, έτσι ώστε να μην παρατηρούνται μεγάλες ανισότητες στις συντάξεις.
Το ΠΑΣΟΚ μίλησε έντονα προεκλογικά και διατύπωσε τον όρο ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ του πλούτου. Περιμένουμε και αυτό να γίνει πράξη. Η αύξηση των εσόδων του κράτους και η μείωση της αφαίμαξης του μεσαίου εισοδήματος, περιμένουμε να γίνουν πράξη. Η περαιτέρω ενίσχυση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, περιμένουμε να γίνουν πράξη.
Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ, ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ, ΕΛΠΙΖΕΙ, ΠΙΣΤΕΥΕΙ!
Τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα, μακάρι να επιλυθούν.
Όλοι κουράστηκαν από τις κούφιες υποσχέσεις και τις μεγαλοστομίες. Αν δεν καρποφορήσει γρήγορα το κυβερνών κόμμα με την πολιτική του και το πρόγραμμά του, η απάντηση του λαού θα είναι δυνατή, καταλυτική και άμεση. Το μήνυμα θα είναι πιο ηχηρό από ποτέ!
Οι δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές είναι κοντά και ως γνωστό και χιλιοειπωμένο, το τελευταίο λόγο τον έχει ο λαός , ο κυρίαρχος λαός
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
