Η νέα γενιά

Φωνάζει σήμερα η δική μου γενιά, διαμαρτύρεται, συνδικαλίζεται, πολιτικολογεί, διεκδικεί, μάχεται, συμμαχεί και παράλληλα διασκεδάζει, ξεφαντώνει, ζει με πάθος, ερωτεύεται, δημιουργεί οικογένεια.
Είναι η γενιά των 36άρηδων, που φυσικά έχει δικαίωμα σε όλα αυτά. Είναι η γενιά που κρατάει την κοινωνία στα χέρια της, είναι αυτή που παράγει πλούτο, που κατέχει υψηλά δημόσια και μη αξιώματα.
Θα πρωτοστατήσει σίγουρα για τις επόμενες δύο δεκαετίες, όπου αναπόφευκτα μετά - ο χρόνος είναι αδηφάγο θηρίο - θα παραδόσει τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά, των επόμενων 36άρηδων και αυτό θα συνεχιστεί όπως είναι φυσικό.
Η γενιά μου αυτή τη στιγμή έχει όλη τη δύναμη στα χέρια της, συνεχώς αυξανόμενη.Κοινωνική, πολιτική, οικονομική δύναμη. Αποτελεί την καρδιά της κοινής γνώμης. Διαμορφώνει ως ένα μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη.
Όμως όταν είσαι πανίσχυρος, οφείλεις για να αφήσεις εποχή και καλό όνομα να είσαι και σοφός. Έχεις υποχρέωση να διαχειριστείς σωστά και σοφά τη δύναμή σου. Η γενιά μου πρέπει να είναι ήρεμη δύναμη. Πρέπει να αντιληφτεί ότι είναι μια προνομιούχος γενιά, που δεν έζησε πόλεμο, δεν πέρασε πείνα, δεν υπέστη αθλιότητα, κατατρεγμό, εξευτελισμό, ταπείνωση. Η αξιοπρέπειά της διατηρήθηκε, έζησε και ζει σε δημοκρατικό πολίτευμα, έζησε και ζει σε αυτάρκεια και αφθονία αγαθών, μακριά από στερήσεις.
Η νέα γενιά μπορεί και εκφράζει τη γνώμη της ελεύθερα,τα ολοκληρωτικά, απολυταρχικά καθεστώτα έχουν μείνει γι'αυτή στην ιστορία.
Έχοντας μείνει μακριά από ακρότητες, μισαλλοδοξία, φανατισμό, ζώντας μέσα σε ένα νηφάλιο περιβάλλον, οι 36άρηδεςτης Ελλάδας επιβάλλεται να αισθανθούμε τυχεροί.
Να αντιληφτούμε ότι έχουμε χρέος και καθήκον να διατηρήσουμε αυτή την κατάσταση με κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.

Φανταζόσασταν να είχαμε γεννηθεί το 1930; Θα περνάγαμε τη φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που είναι γνωστή σε όλους. Όπως επίσης και τον εμφύλιο του 1946-1949, που αποτέλεσε μελανότατο σημάδι για την ιστορία μας.
Αν είχαμε γεννηθεί στη Σμύρνη της Ιωνίας το 1910; Πιθανότατα να είχαμε σφαγιαστεί ή να είχαμε καταλήξει πρόσφυγες στην κυρίως Ελλάδα στην καλύτερη περίπτωση.
Αν είχαμε γεννηθεί στη Μακεδονία το 1880, θα είμασταν σκλάβοι.

Να μην πάω πιο πίσω την ιστορική μου αναδρομή.
Πιστεύω ότι έγινα σαφής και αντιληπτός σε ποιά Ελλάδα ζούμε. Οποιαδήποτε σύγκριση αν γίνει με το παρελθόν, θα ευχόμασταν να βρισκόμασταν μακριά ή να μην υπήρχαμε.
Αυτό άλλωστε έχει επισημανθεί ουκ ολίγες φορές από τους πατεράδες και πολύ περισσότερο από τους παππούδες μας. Πάρα πολλές φορές ανέφεραν τον χαρακτηρισμό ''ψωροκώσταινα''.
Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει η δική μου γενιά, αλλά και γενικότερα οι νεότερες γενιές ότι ο κόσμος μας είναι καλύτερος, έγινε καλύτερος.
Μακάρι να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση.
Η υπέρμετρη γκρίνια και το κλάμα, σημαίνει ότι μυρίσαμε χορτασίλας και δεν έχουμε με τι να ασχοληθούμε.
Σαν το μικρό παιδί που τα έχει όλα και δεν ξέρει τι του φταίει.
Δεν δικαιολογούνται σήμερα αντικοινωνικές συμπεριφορές. Κι όμως αν ερευνήσει κανείς θα δει ότι τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα είναι πιο επιρρεπή στο φαινόμενο αυτό.

Ας αγωνιστούμε για το καλύτερο και το σταθερότερο, έχουμε όλα τα προσόντα και την ηρεμία που απαιτείται για μια περίοδο ακμής, προόδου και ευημερίας.